Dowody na istnienie -lista

[cthulhu87]

,,Religia to produkt uboczny cech adaptacyjnych. HADD (hyperaction agent detection device).To jedna z wielu umiejętności ,które zapewniły przetrwanie naszym przodkom. Działa to tak,że kiedy wokół nas coś się dzieje,to podświadomie czujemy,że musi za tym KTOŚ stać. To ogromna wartość,ponieważ ,-za"Ewolucją Boga" Richarda Wrighta - "koszt niewykrycia drapieżnika , który skrada się przez las , jest znacznie wyższy niż koszt wykrycia takiego , którego nie ma ".,,

Tak, ale tu jest mowa o adaptacji, podświadomości, czuciu, przetrwaniu - w większości odnosimy się tu zatem do zjawisk psychicznych, jakościowych, nie ma natomiast bezpośredniego odwołania do neurologii czy budowy mózgu - tego, co ściśle materialnego miałoby warunkować takie zachowania, a nie inne. Nie wiadomo też, skąd wniosek, że jest to produkt uboczny cech adaptacyjnych. Dlaczego akurat uboczny, a nie istotny?
Z drugiej strony mogę też powiedzieć, że człowiek nie może mieć 100% wglądu w świat duchowy, bo w przeciwnym razie tłumiłoby to jego instynkt przetrwania, odwracałoby uwagę jego mózgu od życia biologicznego. Dlatego wystarczą mu intuicja i wiara, gdyż pozwalają zachować odpowiedni dystans między skupieniem na życiu doczesnym a wiedzą o życiu pozagrobowym. To są jednak dość luźne spekulacje

5) Zjawiska eksterioryzacji, NDE i OOBE, regresja hipnotyczna etc. <-- oczywiście tutaj trzeba brać pod uwagę, że liczba materiałów jest rozległa, niejednolita pod względem wartości dowodowej, wreszcie - rozmaicie interpretowana.

Materialiści powiedzą ci że to żaden dowód na istnienie życia po śmierci ciał biologicznego bo ludzie którzy tych rzeczy doświadczyli jeszcze żyli bo nie stwierdzono ich zgonu.

Jeśli umysł potrafi czerpać informacje o tym, co dzieje się poza zasięgiem jego zwykłej percepcji opartej na zmysłach, to znaczy, że potrafi w pewnych warunkach działać niezależnie od ciała fizycznego. Fakt, że doświadczają tego żywi ludzie raczej pogłębia argument niż miałby mu przeczyć.

[cthulhu87]

Samoświadomość to podfunkcja świadomości. To, że człowiek jest najwyżej w ziemskiej ewolucji, nie świadczy o życiu pozagrobowym.

Nie świadczy o życiu pozagrobowym, ale świadczy o statusie człowieka jako bytu duchowego (jest istotny w towarzystwie innych wymienionych argumentów). Z kolei mówienie, że samoświadomość jest "podfunkcją" wydaje mi się trochę erystycznym zwrotem, mającym celowo obniżyć znaczenie tego faktu. W ogóle kiedy mówimy, że coś pełni jakąś funkcję w stosunku do czegoś, to już nadajemy temu czemuś znaczenie, zakładamy milcząco, że coś służy czemuś. Materialista, aby być konsekwentnym, winien zaprzeczać istnieniu czegoś takiego jak "funkcje", "znaczenie", "wartość", "sens", "cel" w przyrodzie. Człowiek jest wszakże częścią przyrody, więc rozumowanie materialistyczne powinno być konsekwentne i dotyczyć zarówno materii ożywionej (człowieka), jak i nieożywionej. Dlatego gdybym był materialistą unikałbym w ogóle języka, który sugerowałby, że istnieje coś takiego jak "funkcja", "cel" czy "znaczenie".

[Hansel]

W tym argumencie nie tyle jest mowa o Bogu, co o człowieku jako istocie duchowej, która żyje tak, jakby jego życie nie miało się kończyć na biologicznej śmierci..

Możesz na to podać jakieś przykłady? To znaczy jakie życie prowadzili by ludzie w przeciwnym wypadku?

[cthulhu87]

W tym argumencie nie tyle jest mowa o Bogu, co o człowieku jako istocie duchowej, która żyje tak, jakby jego życie nie miało się kończyć na biologicznej śmierci..

Możesz na to podać jakieś przykłady? To znaczy jakie życie prowadzili by ludzie w przeciwnym wypadku?

Myślę, że bez perspektywy wieczności nie robilibyśmy nic, co wykracza poza naszą ograniczoną, kilkudziesięcioletnią egzystencję. Np. zdobywanie wiedzy nie miałoby żadnego znaczenia w perspektywie jej całkowitej utraty w chwili śmierci biologicznej. Życie takiego człowieka byłoby życiem hedonisty pozbawionego ideałów, a dążenie do zmaksymalizowania przyjemności hamowałby tylko strach przed innymi ludźmi. Nawet praca na rzecz naszych dzieci i wnuków, czy szerzej - społeczeństwa, nie miałaby żadnego sensu, skoro ostatecznie każdego człowieka czekałaby tylko nicość i śmierć, a systemy etyczne byłyby tylko nic nieznaczącą konwencją.

[Hansel]

Myślę, że bez perspektywy wieczności nie robilibyśmy nic, co wykracza poza naszą ograniczoną, kilkudziesięcioletnią egzystencję. Np. zdobywanie wiedzy nie miałoby żadnego znaczenia w perspektywie jej całkowitej utraty w chwili śmierci biologicznej. Życie takiego człowieka byłoby życiem hedonisty pozbawionego ideałów, a dążenie do zmaksymalizowania przyjemności hamowałby tylko strach przed innymi ludźmi. Nawet praca na rzecz naszych dzieci i wnuków, czy szerzej - społeczeństwa, nie miałaby żadnego sensu, skoro ostatecznie każdego człowieka czekałaby tylko nicość i śmierć, a systemy etyczne byłyby tylko nic nieznaczącą konwencją.

Materialista powie ci że można to wytłumaczyć ewolucyjnym przystosowaniem które pozwala naszemu gatunkowi przetrwać.

[cthulhu87]

Myślę, że bez perspektywy wieczności nie robilibyśmy nic, co wykracza poza naszą ograniczoną, kilkudziesięcioletnią egzystencję. Np. zdobywanie wiedzy nie miałoby żadnego znaczenia w perspektywie jej całkowitej utraty w chwili śmierci biologicznej. Życie takiego człowieka byłoby życiem hedonisty pozbawionego ideałów, a dążenie do zmaksymalizowania przyjemności hamowałby tylko strach przed innymi ludźmi. Nawet praca na rzecz naszych dzieci i wnuków, czy szerzej - społeczeństwa, nie miałaby żadnego sensu, skoro ostatecznie każdego człowieka czekałaby tylko nicość i śmierć, a systemy etyczne byłyby tylko nic nieznaczącą konwencją.

Materialista powie ci że można to wytłumaczyć ewolucyjnym przystosowaniem które pozwala naszemu gatunkowi przetrwać.

Nie miałby racji, gdyż wszystkie inne gatunki nie potrzebują kultury ani wartości do przetrwania, a więc nie ma tu mowy o żadnym przystosowaniu ewolucyjnym.

[Hansel]

Nie miałby racji, gdyż wszystkie inne gatunki nie potrzebują kultury ani wartości do przetrwania, a więc nie ma tu mowy o żadnym przystosowaniu ewolucyjnym.

Ta różnica wynika chyba z tego że człowiek jest pod wieloma względami istotą nienaturalną a przede wszystkim słabszą fizycznie od innych zwierząt i dlatego bez kultury by nie przetrwał w walce o byt z otaczająca go przyrodą.

[cthulhu87]

Nie miałby racji, gdyż wszystkie inne gatunki nie potrzebują kultury ani wartości do przetrwania, a więc nie ma tu mowy o żadnym przystosowaniu ewolucyjnym.

Ta różnica wynika chyba z tego ze człowiek jest pod wieloma względami istota nie naturalną a przede wszystkim słabszą fizycznie od innych zwierząt i dlatego bez kultury by nie przetrwał w walce o byt z otaczająca go przyrodą.

Jeśli spojrzeć na historię naszego gatunku, zaraz zauważymy, że kultura i systemy etyczne nie były mu potrzebne przez setki tysięcy lat i są stosunkowo młode (w sensie ewolucyjnym). A więc sama ewolucja przeczy tej tezie, skoro człowiek doskonale sobie radził bez tego rzekomo koniecznego przystosowania. Wychodzenie myślą poza doczesność nie jest w sensie biologicznym przydatne nam ani innym gatunkom. Podobnie nie są w sensie biologicznym przydatne zdolności artystyczne, literatura, filozofia, sztuka.

Poza tym zdecydujmy się, czy jest istotą naturalną, czy nie jest. Konsekwentny materialista nie może powiedzieć, że jest "pod wieloma względami istotą nienaturalną".

[1Prawda1]

Życie takiego człowieka byłoby życiem hedonisty pozbawionego ideałów

A o jakie ideały Ci chodzi?

[Hansel]

to znaczy, że potrafi w pewnych warunkach działać niezależnie od ciała fizycznego.

To jest wyjaśnione. OOBE pojawia się w momencie wyłączenia części mózgu, która odpowiada za perspektywę "bycia sobą" - dane ze zmysłów są odbierane, ale inaczej interpretowane, stąd takie wrażenie. To tylko sztuczka mózgu wynikająca z zaburzeń percepcji. Jak ktoś bierze narkotyk i ma po nim OOBE, to znaczy, że w narkotyku jest duch, a nie substancja chemiczna?

Jeśli spojrzeć na historię naszego gatunku, zaraz zauważymy, że kultura i systemy etyczne nie były mu potrzebne przez setki tysięcy lat i są stosunkowo młode (w sensie ewolucyjnym).

Materialista powiedział by ci że to nieprawda bo moralność ma swoje źródło już w mechanizmach zwierzęcych i pojawiła się już u ssaków, a szczątkowo u gadów. Człowiek nie jest pod tym względem wyjątkiem i różni się jedynie tym, że może mieć filozoficzne podejście - oprócz odczuć posługuje się także argumentami i przemyśleniami, które mogą przeczyć tym odczuciom i domyślnej moralności. To tym człowiek różni się od reszty świata zwierząt.

A więc sama ewolucja przeczy tej tezie, skoro człowiek doskonale sobie radził bez tego rzekomo koniecznego przystosowania.

Dalej powiedziałby ci że małpy też sobie dobrze radziły. Człowiek rozwinął się przez przypadek - negatywne mutacje gorsze od małpy nie przetrwały, a te pozytywne ewoluowały i okazywały się nawet bardziej skuteczne.

Wychodzenie myślą poza doczesność nie jest w sensie biologicznym przydatne nam ani innym gatunkom.

Płuca też nie są, skrzela by starczyły. Ale wynikły z losowości i okazały się lepsze.