Wyprawa do nawiedzonego domu

[ES3]

Danut, dla mnie to trochę jak kubeł zimnej wody... Inaczej to wszystko sobie "wyobrażałam", że jednak gdzieś tam te dusze zaglądają do nas.. Chyba przez to, że po stracie bliskiej osoby, mimowszystko chciałoby się mieć świadomość, że jest przy nas...

[bernadeta1963]

A pomijając rozsądek i naukę ,jak ty To czujesz?
Czy czujesz ,że jest przy tobie?

[ES3]

Bernadeto, ja bym to bardzo chciała czuć!! Tylko z tego chcenia to się zastanawiam czy to nie jest wymuszanie takich moich odczuć... Bo nie mam nadal 100% pewności, że to jest właśnie to... Miałam 2 sytuacje (ciężkie emocjonalnie), gdzie "ktoś" /"coś", uspokoiło mnie na tyle, żeby zacząć racjonalnie myśleć... Tylko nie wiem czy to Opiekun, czy może mąż... Jest to dla mnie zagadka...
Wy Dziewczyny rozmawiacie ze zmarlymi, każda ma swój sposób, nie wymuszony itp otrzymujecie różne informacje... A ja jestem ciekawa tego czego oczy nie widzą, więc z chęcią czytam różne wypowiedzi i kto jaki ma pogląd na te sprawy...

[bernadeta1963]

Masz zupełną sluszność .Należy zapoznać się z różnymi zdaniami na ten temat .
Co dwie głowy ,to nie jedna

[danut]

Danut, dla mnie to trochę jak kubeł zimnej wody... Inaczej to wszystko sobie "wyobrażałam", że jednak gdzieś tam te dusze zaglądają do nas.. Chyba przez to, że po stracie bliskiej osoby, mimowszystko chciałoby się mieć świadomość, że jest przy nas...

Żeby zaglądnąć jest to już nie byle jakie wyzwanie, dlatego zdarza się ono sporadycznie i jest to już silne potrząśnięcie naszą rzeczywistością, ingerencja w sytuacjach trudnych. Jest natomiast stałe połączenie między nami, którego śmierć wcale nie zrywa. Takie połączenie działa w naszej rzeczywistości i poza nią i to je odczuwamy. Wyobraź sobie swoje Wielkie Ja i innych Wielkie Ja z Tobą związane jako Operatorów waszych podróży zwanych życiem skazanych na śmierci ( śmierć pierwsza, śmierć druga - tajemnica Jezusa). Operatorzy żyją wiecznie i podejmują się trudnej realizacji wykształtowania najszczęśliwszej, najlepszej dla siebie rzeczywistości, ten plan musi być opracowywany w najmniejszych szczegółach i pozbawiony błędów, a rzeczywistości jest wiele i można wybierać scenariusze zdarzeń do tej sklejanej w jedną najlepszą. Żyjemy w nich wszystkich, a gdy tu umieramy to wcale nie dokończyliśmy tego zadania( przygotowujemy nadal sobie miejsca). Zatem Ten Operator -Twoja Dusza w porozumieniu z innymi Operatorami, czyli Duszami Bratnimi, Nadświadomymi nad naszymi czującymi świadomościami wciąż czuwa i nad tym pracuje, to się czuje, słyszy od nich wskazówki i ten głos.

[ES3]

No to z moimi Operatorami podróżujemy póki co po wertepach jak to czytam, ma to wszystko jakiś sens... Ale chyba na tym etapie poznawania brakuje mi tej "różdżki"... Może przez to, że nie jestem gotowa do poznania więcej... A może przez to, że wszystkie te wydarzenia tak cholernie bolą, że chcę żeby było troszkę inaczej...?

[danut]

No to z moimi Operatorami podróżujemy póki co po wertepach jak to czytam, ma to wszystko jakiś sens... Ale chyba na tym etapie poznawania brakuje mi tej "różdżki"... Może przez to, że nie jestem gotowa do poznania więcej... A może przez to, że wszystkie te wydarzenia tak cholernie bolą, że chcę żeby było troszkę inaczej...?

Tylko zauważ, że "różdżką" posługiwano się od prawieków i nic dzięki niej nie rozwiązano, ani nie wskórano. To, że wydarzenia bolą tylko nas wzmacnia a nie osłabia, zauważ dobry lekarz ci powie, że dopóki boli to organizm walczy, czuje i ma szansę zwalczyć chorobę, gdy przestanie pomimo jej rozwoju i pomijając uśpienie bólu farmakologią, to jest na wyzdrowienie już za późno.

[ES3]

Danut, Ty to jesteś jak Apap na wszelkie bolaczki hehe raz na jakiś czas niech sobie te wszystkie cierpienia będą, bo inaczej się znosi je w odpowiedniej kolejności... Tylko jak zaczyna się sypać wszystko na raz, to ja się zastanawiam co ze mną i moimi Operatorami jest nie tak a tak serio, miło jeśli masz z kim to wszystko przechodzić, lub poprostu myśleć, że w tym trudnym czasie jest ktoś obok (nawet nie fizycznie), gorzej już jak się zostaje z tym wszystkim samemu, choć w sumie o nasze dusze chodzi... Podejmuje teraz walkę z materia niestety, i moje chmurki zaczynają parowac walka w sumie o nic, a jednak zapewniająca byt duszyczkom, które mam pod sobą (na tym póki co etapie), które jakoś też trzeba ukierunkowac...

[danut]

Ależ nigdy nie jesteś sama, przecież my żyjemy w Wielkim Układzie, a nie poza nim, nie jesteśmy wygnanymi na pustkowie. Podjęłaś walkę, no to ją wygrasz, czy wiesz, że umieramy wtedy, gdy się na to zgodzimy, gdy tak już postanowi nasza wola, zrezygnuje, lub się podda? O.. i ten pogląd z zapisem dnia i godziny to jest też bujda, bo wszystko ustalamy z naszymi Operatorami z Głębi Dusz.

[ES3]

No z tym umieraniem też myśli miałam, tylko doszłam do wniosku, że na ten moment sobie dobrze tylko zrobię, wymiksujac się z ciężkich spraw, a przerzucajac je na kogoś innego + zapewne niewyobrażalna trauma dla moich również młodych duszyczek + brak odwagi na taki czyn... Ech... Niby wszystko jest jasne, a tak trudne do "przeżycia"...