Medytacja a praktykowanie koncentracji na oddechu.

[lerefant]

Praktykuję to drugie - koncentrację na oddechu. Gdy coś się pojawi, pozwalam żeby to zaistniało, po czym wracam do koncentracji na oddechu. Praktykowanie w ten sposób uwalnia od potrzeby doświadczania jakichś wglądów, wizji - to tylko urojenia. Oddech zaś - to jedna z podstaw naszej egzystencji. "Tchnienie Boga".
Próbowałem różnych "medytacji", ale umysł jest sprytny i starał się "medytować" za mnie

[karolina86]

Pisząc wizję, wglady- urojenia masz na myśli "mysli"?
U mnie z medytacja tez bywało różnie, kiedyś wszystko super się układało,a w pewnym momencie moje ciało odmawiało lezenia w bezruchu, wiec zrobilam sobie chyba z pół roczna przerwę. Także nie skreślaj medytacji na zawsze, z natłokiem mysli mam podobnie kiedy medytuje wieczorem. Za to kiedy medytuje przed południem pod warunkiem, że nikt mi nie przeszkadza jest zupełnie inaczej. Medytacja na początek nie powinna też być za długa, ale wiadomo każdemu odpowiada coś innego. Myślę, że e warto szukać i próbować. Ja uwielbiam medytacje związane z czakrami, szczególnie z czakra serca:-)

[tadyszka]

Mysle ze medytacja uczy akceptacji zmiennosci zycia .
Jakbym miala opisac wedlug szablonow, nie wiem co praktykuje, nie wazne co, wazne ze jestes z soba, i siebie sluchasz.
A czy znow umysl nie probuje ciebie kierowac pronujac to okreslic?:)

[123bgf123]

medytacja to u mnie deszcz spływający mi po twarzy i podnoszenie ciała z powierzchni zawsze przerywane przeze mnie otwarciem oczu bo tam u mnie wtedy jest strach ! strach iż zaczyna się ruch pod powierzchnią ciała w medytacji - i tu pytanie do praktyków : da się to jakoś obejść - tą karuzelę która rusza z twoim ciałem w ruchu huśtawki ? ja mam wtedy odruch wymiotny gdy ciało się przesuwa a ja umysłowo jestem pewny iż to tylko ruch w głowie