Hansel pisze:I to stad zdaniem autora miał by się tęż brać wiara we wszystkie byty nadprzyrodzone ?
tutaj cos dla Ciebie
Egzystencjalna koncepcja umysłu Jesse BeringaEgzystencjalny sposób myślenia o przyczynach zdarzeń kształtuje się dość wcześnie. Dzieci między drugim a czwartym rokiem życia przechodzą od rozumienia, że one i inni „robią coś” do rozumienia, że „robią coś, ponieważ…”, przypisując wewnętrzne przyczyny (intencje, zamiary, cele), czyniąc przyczyną stany psychiczne. Ten sposób rozumowania jest rozciągany na obiekty nieożywione ("chmury są po to, żeby padało, a góry po to, żeby się na nie wspinać"). Następny krok to przeniesienie tych intencji na Boga. Stąd właśnie w tym wieku pojawia się wiara w skuteczność modlitwy błagalnej.
Ewolucja mózgu doprowadziła do ukształtowania się potrzeby sensu. Umysł egzystencjalny to powstały na podłożu biologicznym ogólny system wyjaśniający, umożliwiający postrzeganie przez ludzi sensu w pewnych zdarzeniach życiowych. Sens takiego zdarzenia to cel lub intencja rozumiane jako przyczyna. Potrzeba sensu bierze się z tego, że ludzie wyspecjalizowali się pod kątem "mentalistycznego" rozumowania przyczynowego. Szczególny charakter ludzkiego systemu poznawczego polega na odnoszeniu tego rozumowania do elementów osobistego doświadczenia w kontekście auto-narracji.Bering posługuje się pojęciem „domena egzystencjalna”. Jest to abstrakcyjny obszar ontologiczny, który obejmuje podmiot, niezależny od domeny fizycznej (ruch obiektów nieożywionych i wiążące się z nimi pojęcia przyczynowe: masa, grawitacja, siła), domeny społecznej (zachowania podmiotów intencjonalnych i wiążące się z nimi pojęcia przyczynowe: przekonania, pragnienia, zamiary) oraz domeny biologicznej (naturalne procesy fizyczne i wiążące się z nimi pojęcia przyczynowe: rozwój, choroba, śmierć).
W odróżnieniu od reszty domen, wyjaśnienia w domenie egzystencjalnej odnoszą się bezpośrednio do jakiegoś aktywnego podmiotu intencjonalnego bez koniecznego zachowania pośredniczącego. „Dlaczego Bóg mnie tak traktuje?” – odpowiedź na takie i inne pytania można znaleźć jedynie poprzez odwołanie się do stanu psychicznego „podmiotu teistycznego”. W podobny sposób wyjaśnia się zdarzenia ze świata fizycznego, biologicznego i społecznego.
Umysł egzystencjalny działa jako filozoficzno-religijny system wyjaśniający, umożliwiając nam dostrzeganie sensu pewnych zdarzeń z naszego życia, dostarcza poczucia psychologicznej kontroli tego, co może się zdarzyć, wymusza normy kulturowe, które przystosowują jednostkę do grupy i strzeże przed błędnymi zachowaniami.
W odróżnieniu od teorii ewolucjonistycznych uznających religie za uboczny produkt procesów doboru naturalnego, teoria Beringa uznaje wiarę w byty intencjonalne, na czele z Bogiem religii monoteistycznych, za adaptację konieczną. Bering zajmuje stanowisko sceptyczne, lecz – jak formułuje to jeden z recenzentów książki "Instynkt Boga" (Bering, 2011) –
Bóg nie jest tu urojeniem, jak twierdzi Dawkins, lecz wyrafinowaną iluzją poznawczą.
Koncepcja Beringa może być traktowana jako "ukryta", ponieważ kategoria duchowości nie jest jej osią. Nawiązuje ona jednak do szerzej akceptowanych koncepcji o charakterze zarówno egzystencjalnym Viktor Frankl jak i poznawczym. Na przykład według "ukrytej" koncepcji Józefa Kozieleckiego jest to przejaw transgresyjnej natury człowieka. Mieści się też w ramach teorii atrybucji, w tym tzw. "modelu podtrzymywania sensu" T. Proulxa i S. J. Heine (2006).
za wiki ...... (fragmenty)